حضرت ایت الله العظمی بهجت در سال 1334 هجری قمری در شهر فومن به دنیا امدند

پدرشان جناب کربلایی محمود بهجت می گوید : شانزده ساله بودم که بیماری وبا گرفتم، به طوری مریض شدم که دکترها از بهبودیم نا امید شدند .ایشان می گوید :در همان لحظات اخر ، صدایی شنیدم که فرمود: به ایشان کاری نداشته باشید، این شخص پدر محمد تقی است ، در حالی که من هنوز ازدواج نکرده بودم وفرزندی نداشتم که اسمش محمد تقی باشد . چند سالی گذشت وازدواج کردم ، اولین فرزندمان پسر بود ، اسم اورا ((مهدی )) گذاشتیم . آن جریان را فراموش کرده بودم . دومین بچه ام دختر بود وسومین فرزندم پسر شد . وقتی فرزند چهارمم به دنیا امد یاد ان داستان افتادم و اسمش را محمد تقی گذاشتم؛ اما در همان بچگی از دنیا رفت ، بچه بعد که دنیا امد ، اسمش را محمد تقی گذاشتیم . این فرزند همان ایت الله بهجت است.

ایشان در بچگی نزد پدری که عاشق اهل بیت بوده وطبع شاعری هم داشته رشد می کند ، در مکتب خانه تحصیلات مقدماتی را کسب می کند تا به سن چهارده سالگی می رسد . ایشان در این سن به سمت عراق وشهر مقدس کربلا حرکت می کند وچهار سال در کربلا از محضر بزرگان استفاده می کند ، سپس عازم نجف اشرف می گردد.

یکی از بزرگ ترین گام های سیر وسلوک اقای بهجت از این مرحله شروع می شود ؛ چرا که شخصیتی به نام اقا سید علی قاضی (رحمة الله) در نجف حضور دارد . ایت الله بهجت با برادر علامه طبا طبایی اقا سید محمد حسن طباطبایی (رحمة الله) معروف به اقای اللهی در نجف آشنا می شود وباهم به محضر ایت الله قاضی (رحمةالله) می رسند.

ایت الله بهجت پانزده سال در نجف اشرف در محضر بزر گانی همچون ایت الله سید ابو الحسن اصفهانی (رحمة الله) ،ایت الله غروی اصفهانی (رحمةالله)معروف به (اقای کمپانی) ، ایت الله سید ضیاءعراقی (رحمةالله)، ایت الله شیخ کاظم شیرازی (رحمةالله)، ایت الله نا یینی (رحمةالله)و ایت الله سید حسین بادکوبه ای (رحمةالله)، درس فقه وفلسفه واصول می خواند.

مرحوم علامه محمد تقی جعفری (رحمةالله)درباره شخصیت علمی اقای بهجت می فرماید :((هنگامی که در خدمت سید کاظم شیرازی (رحمةالله)درس فقه می خواندیم ، اقای بهجت نیز سر کلاس ایشلن حاظر می شدند .خوب به یاد دارم وقتی اقای بهجت اشکالی مطرح می کردند ، شیخ کاظم خیلی عمیق و دقیق به این اشکال ها توجه می کردند.))

کتاب پرده نشین