شهید نشی میمیری | ... |
[جمعه 1396-04-16] [ 06:40:00 ب.ظ ] |
بوستان امام وشهدا
|
|
|
||||||||||||||||||||||||||
شهید مدافع حرم جواد محمدی چهارمین شهید مدافع حرم شهر درچه است که پنج شنبه 11 خرداد ماه 96 به سوریه رفت و سه شنبه 16 خرداد ماه 96 همزمان با 11 ماه مبارک رمضان بر اثربرخوردگلوله به سر وپهلو به شهادت رسید و پیکر مطهرش بعد از گذشت 25 روز چشم انتظاری، پیدا شد و قرار است به دُرچه باز گردد پیکر پاک شهید مدافع حرم جواد محمدی پس از 28 روز فراق به آغوش کشور و خانواده بازگشت و از طریق فرودگاه شهید بهشتی وارد اصفهان شد و انتظار دختر 5 ساله اش فاطمه به پایان رسید. این شهید مدافع حرم در امامزاده جعفرابن رضا(ع) مورد استقبال مردم شهیدپرور اصفهان قرار گرفت. ومراسم خاکسپاری این شهیددر عصر روز چهارشنبه درگلزارشهدای امامزاده حمیده ورشیده خاتون برگزار شد
یک سال از شهادت محسن حاجیحسنیکارگر در فاجعه منا گذشت و والدین این شهید روزهای سختی را سپری کردند اما در این یک سال، خانه آنها حتی یک روز هم خالی از مهمان نبوده است. به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از خراسان رضوی، تازه از دیدار رهبر معظم انقلاب برگشته و هنوز خسته راه بودند، اما با رویی باز مثل همیشه پذیرایمان در خانه نورانی و سادهشان شدند. والدین محسن حاجیحسنیکارگر، شهید قرآنی فاجعه منا هنوز هم بعد از گذشت یک سال داغدار فرزندشان هستند. هنوز هم بعد از یک سال اشکهای این مادر، بر گونه میغلتد تا شاید آرامش درونش را به همراه بیاورد. اما این حرارت و سوز را پایانی نیست، مگر عشق مادر به فرزند خاموش، فراموش و یا سرد میشود. اینجا پدری است که در پشت چهره مردانه و پرغرورش، دنیایی از دلتنگی جای گرفته و حتی شاید مثل مادر نتواند با اشکهایش این غم را نشان و خودش را آرام کند، اما قامت خمیدهاش گویای عمق مصیبت وارده شده بر اوست. انتظاراتی داشتند و میگفتند آنگونه که باید به تلاوتهای حاجمحسن توجه نمیشود، از تلاشهایشان برای حک شدن کلمه شهید بر روی سنگ مزار فرزندشان گفتند و از اینکه رسانه ملی عنوان مرحوم را برای این شهید به کار نمیبرد، گلهمند بودند. از آنها میخواهیم تا از یک سال نبود حاجمحسن برایمان بگویند، از اینکه چه گذشت بر آنان و در این مدت با بغضها و دلتنگیها چه کردند. خواستیم تا از تنهاییشان در این یک سال بگویند. اما گویی نیازی به گفتن نبود، به وضوح سختی سپری کردن این یک سال بر چهرهشان خودنمایی میکرد. ساعتی را با پدر و مادر محسن حاجیحسنیکارگر، شهید منا همراه شدیم و همچون ماههای گذشته، تماسها و دیدارهای مکرر حتی در زمان مصاحبه نیز ادامه داشت و این پدر و مادر با حوصله و صبر با آنها صحبت کرده، برایشان دعا میکردند و جویای حالشان میشدند. به گفته والدین حاجمحسن، گویا پاسخ به این تماسها کار هر روزشان است تا حتی با یک احوالپرسی ساده و دعا برای مخاطب آن طرف خط تلفن، روزها و ساعاتهای پرامید و خدایی را برایشان مسئلت کنند. البته مهمان هم زیاد به این خانه رفت و آمد میکند تا دیداری داشته باشند با پدر و مادری که یک سال در فراق نخبهای قرآنی رنج کشیدهاند و تسلایی باشند بر دل پردردشان. صحبت را با مادر این شهید قرآنی آغاز میکنیم. او که این یک سال به اندازه صد سال برایش گذشته است و هنگام مصاحبه نیز میتوانی این سختی را بفهمی، وقتی که صحبتهایش با بغض همراه میشود. ملیحه خراسانی، مادر شهید محسن حاجیحسنیکارگر در گفتوگو با ایکنا با بیان اینکه در مدت یکسالی که از شهید شدن حاجمحسن میگذرد، تا به حال یک روز بیمهمان نبودهام، افزود: نمیدانم حاجمحسن چه معاملهای با خدا کرد که از گوشه و کنار دنیا هر روز به عشق فرزندم، میهمان به خانه ما میآید.
فلسفه روز عرفه چیست ؟ روز عرفه از اعیاد عظیم است اگر چه به اسم عید نامیده نشده و روزی است كه حق تعالی بندگان خویش را به عبادت و طاعت خود فراخوانده و سفره های جود و احسان خود را برای ایشان گسترانیده و شیطان در این روز خوار و حقیرتر و رانده تر، و در خشمناك ترین اوقات خواهد بود، و روایت شده كه حضرت امام زین العابدین علیه السلام در روز عرفه صدای سائلی را كه از مردم كمك می نمود شنید، و به او فرمود: وای بر تو آیا از غیر خدا سوال می كنی در این روز و حال آن كه امید می رود در این روز برای بچه های در شكم كه فضل خدا شامل آنها شود و سعید گردند … پس در این روز در زیر آسمان روند و اعتراف و اقرار كنند نزد حق تعالی به گناهان خود تا سعادتمند گردند به ثواب عرفات و گناهانشان آمرزیده گردد و مشغول گردند به اعمال و ادعیه عرفه كه از حجج طاهره علیهم السلام روایت شده است؛ برای اطلاع بیشتر به كتاب مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی اعمال روز عرفه مراجعه نمایید. عرفات نام جایگاهی است كه حاجیان در روز عرفه (نهم ذی الحجه) در آنجا توقف می كنند و به دعا و نیایش میپردازند و پس از برگزاری نماز ظهر و عصر به مكه مكرمه باز میگردند و وجه تسمیه آنرا چنین گفته اند كه جبرائیل علیه السلام هنگامی كه مناسك را به ابراهیم می آموخت، چون به عرفه رسید به او گفت «عرفت» و او پاسخ داد آری، لذا به این نام خوانده شد. و نیز گفته اند سبب آن این است كه مردم از این جایگاه به گناه خود اعتراف میكنند و بعضی آن را جهت تحمل صبر و رنجی میدانند كه برای رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا كه یكی از معانی «عرف» صبر و شكیبایی و تحمل است. (1) حضرت آدم (ع) در عرفات: فَتَلَقی آدَمُ مِنْ رَبِّه كَلماتًُ فتابَ عَلیهِ اِنَّه’ هو التَّوابُ الرّحیمْ آدم از پروردگارش كلماتی دریافت داشت و با آن بسوی خدا بازگشت و خداوند، توبه او را پذیرفت، چه او توبه پذیر مهربان است. طبق روایت امام صادق(ع)، آدم (ع) پس از خروج از جوار خداوند، و فرود به دنیا، چهل روز هر بامداد بر فرار كوه صفا با چشم گریان در حال سجود بود، جبرئیل بر آدم فرود آمد و پرسید: ـ چرا گریه می كنی ای آدم؟ ـ چگونه می توانم گریه نكنم در حالیكه خداوند مرا از جوارش بیرون رانده و در دنیا فرود آورده است. ـ ای آدم به درگاه خدا توبه كن و بسوی او بازگرد.
|
||||||||||||||||||||||||||
|