پیکر مطهر شهید رجب محمدزاده ظهر پانزدهم مرداد با حضور با شکوه زائران و مجاوران حضرت رضا(ع)به خاک سپرده شد. آیت‌الله علم‌الهدی، امام جمعه مشهد بر پیکر این جانباز شهید اقامه نماز کردند. پیکر مطهر حاج رجب در حرم مطهر رضوی دفن شد.جانباز شهید رجب محمدزاده ظهر دیروز پس از تحمل یک دوره بیماری عفونت ریه در بیمارستان رضوی مشهد جان به جان آفرین تسلیم کرد

 منبع:http://www.farhangnews.ir/content

عباس بابایی در سال 1329، در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود. دوره ی ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به تحصیل پرداخت و در سال 1348، به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت و پس از گذراندن دوره آموزش مقدماتی در سال 1349، برای گذراندن دوره خلبانی به آمریکا اعزام شد. 
ورود هواپیماهای پیشرفته اف – 14 به نیروی هوایی، شهید بابایی که جزء خلبان های تیزهوش و بسیار ماهر در پرواز با هواپیمای شکاری اف – 5 بود، به همراه تعداد دیگری از همکاران برای پرواز با هواپیمای اف–14 انتخاب و به پایگاه هوایی خاتمی (اصفهان) منتقل شد. 
شهید بابایی با دارا بودن تعهد، ایمان، تخصص و مدیریت قوی چنان درخشید که شایستگی فرماندهی وی محرز و در تاریخ 7/05/1360 فرماندهی پایگاه هشتم هوایی (اصفهان) بر عهده ی او گذاشته شد. 
به هنگام فرماندهی پایگاه با استفاده از امکانات موجود آن، به عمران و آبادانی روستاهای مستضعف نشین حومه پایگاه و شهر اصفهان پرداخت و با تامین آب آشامیدنی و بهداشتی، برق و احداث حمام و دیگر ملزومات بهداشتی و آموزشی در این روستا، خدمات شایان توجهی را انجام داد. بابایی، با کفایت، لیاقت و تعهد بی پایانی که در زمان تصدی فرماندهی پایگاه اصفهان از خود نشان داد، در تاریخ 9/9/1362 با ارتقاء به درجه سرهنگی به سمت معاون عملیات نیروی هوایی ارتش منصوب و به تهران منتقل گردید. 
وی با بیش از 3000 ساعت پرواز با انواع هواپیماهای جنگنده، قسمت اعظم وقت خویش را در پرواز های عملیاتی و یا قرارگاه ها و جبهه های جنگ در غرب و جنوب کشور سپری کرد و به همین ترتیب چهره آشنای رزمندگان و یار وفادار فرماندهان قرارگاه های عملیاتی بود و تنها از سال 1364 تا هنگام شهادت، بیش از 60 مأموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رسانید! او برای پیشرفت سریع عملیاتها و حسن انجام امور، تنها به نظارت اکتفا نمی کرد، بلکه شخصاً پیشگام می شد و در جمیع مأموریت های جنگی طراحی شده، برای آگاهی از مشکلات و خطرات احتمالی، اولین خلبان بود که شرکت می کرد. 

ادامه »

صفحات: 1 · 2

هرکه سه صفت داشته باشد چهار امتیاز در جامعه پیدا می کند. کسی که دروغ نگویید،ستم نکندفوخلف وعده ننماییدعدالتش برمردم معلوم شود،محبتش در دل های جایی گیردفغیبتش حرامفوبرادری بااوواجب گردد.

چهارچیزازگنج های بهشت است؛مخفی داشتن مصیبت،کتمان درد،پنهان کردن صدقه وکتمان احتیاج،بهشتیان چهار نشانه دارند؛چهره گشاده،زبان نرمفدل مهربان ودست باز.

هرکه چهارچیزرابرمن متهدشود،من چهارخانه دربهشت براوضامن میشوم؛عهده دارشود که انفاق کندوارفقرنترسد؛درحق مردم نسبت به خودانصاف دهد؛به همه سلام کندوجدلنکندهرچندبرحق باشد.

چهارچیزازچهارچیزسیرنمی شود؛زمین ازباران،چشم ازنگاه،زنازمرد،عالم ازعلم

چهار چیزچهره راروشن می کند؛نگاه به صورت نیکو،ابجاری وسبزههمچنین سرمه کشیدن هنگام خواب

سخنانی از امام جعفر صادق

گاهنامه اشنا،179، صفحه 72

فلسفه سیزده به در چیست؟

سیزده‌بدر یکی از بهترین روزهای نوروز می‌باشد. مردم پس از انجام ۱۲‌روز برگزاری جشنهای سال نو، روز سیزدهم را در دل طبیعت می‌گذرانند.
باشگاه خبرنگاران: در این روز که‌ پایان‌ دوره‌ نوروزی‌ تلقی‌ می‌ شود، مردم‌ در دشت‌ و بیابان‌ و در فضای‌ سبز بهاری‌ گرد می‌ آیند و به‌ شادی‌ می‌‌پردازند. در این‌ روز پایانی‌ نیز چون‌ روزهای‌ دیگر عید، خوراکی‌ ویژه‌ همچون‌ آش‌ رشته‌ و دیگر خوراک های‌ سبزی‌ دار می‌‌پزند. گندم هایی‌ را که‌ برای‌ سفره‌ هفت‌ سین‌ رویانیده‌اند با خود به‌ صحرا می‌ برند و با انداختن‌ آن‌ در جوی‌ و رود و بیرون‌ از خانه‌ نحسی‌ سیزده‌ را که‌ یا به‌ آن‌ معتقدند و یا بنا به‌ رسم‌ کهن، آن‌ را خوش ‌یمن‌ تلقی‌ نمی‌ کنند از خود و خانواده‌ دور می‌ سازند.

رسوم جشن سیزده بدر

بسیاری‌ از مردم‌ به‌ نحسی‌ عدد سیزده‌ نه ‌تن‌ها اعتقادی‌ ندارند بلکه‌ در اساس تأثیر عددی‌ خاص‌ را در سرنوشت‌ خود مؤثر نمی‌دانند اما این‌ باور که‌ در قدیم‌ عدد سیزده‌ را خوش ‌یمن‌ تلقی‌ نمی‌‌کرده‌اند شاید به‌ این‌ دلیل‌ باشد که‌ در طالع ‌نمای‌ نجومی، قدما معتقد بودند که‌ آسمان‌ دوازده‌ برج‌ دارد و هر تولدی‌ که‌ صورت‌ می‌‌گیرد دارای‌ ستاره‌ای‌ در یکی‌ از دوازده‌ برج‌ است‌ و بنا براین اینکه کدام‌ ستاره‌ در کدام‌ برج‌ قرار گرفته، طالع‌ و خوی‌ فرد متولد شده‌ شکل‌ می‌‌گیرد و خارج‌ از دوازده‌ برج‌ که‌ عدد سیزده‌ است، نابجا و نحس‌ به‌ شمار می‌‌آمده‌ است. در هر حال‌ اکنون‌ دیگر نحسی‌ عدد سیزده‌ مورد پذیرش‌ همگان‌ قرار ندارد و بیشتر جنبه‌ خرافی‌ دارد.

گروهی از مردم معتقدند که برای دور‌کردن نحسی این روز باید از خانه خارج شوند و سیزده بدر کنند تا نحسی روز در طبیعت به در شود. در این روز سبزه‌ها سبز شده را که چند روز اول سال نو مه‌مان سفره هفت سین بوده به آب روان می‌سپارند. خوراکی‌های باقیمانده نوروز، به مصرف می‌رسد، بساط بازیهای دسته‌جمعی پهن است.

روز سیزدهم، کمتر کسی در منزل می‌ماند. در ساعت اول روز خیابان‌ها شلوغ و پر‌رفت و آمد است. پارک‌ها مناظر طبیعی اطراف شهر پذیرای میلیون‌ها زن و مردم و جوان و پیر و کودک است. خانواده‌ها با صفا و صمیمیت در کنار هم می‌نشینند و گل می‌گویند و گل می‌شنوند. مردمی که در طول سال در هیاهوی شهر پی نام و نان هستند و با هم روابطی سرد و خشک دارند در این روز تغییری در رفتارشان روی می‌‌دهد همه مهربان و شادمان هستند. گویی بهترین روز سال همین روز است. هر‌چند گروهی آن را نحس می‌شمارند اما در این روز همه چیز و همه کس رنگ شادی دارد.

ادامه »